SYMULARIS – interdyscyplinarna międzynarodowa wystawa zbiorowa

Od 20 do 30 stycznia br. w GSW Elektrownia będzie można oglądać międzynarodową wystawę zbiorową SYMULARIS z udziałem artystów z Polski, Niemiec, Węgier, Białorusi, Argentyny, Japonii, Słowacji i Czech. W przestrzeni Galerii zaprezentowane zostaną instalacje świetlne, projekty z obszaru druku cyfrowego, malarstwo strukturalne, projekcje i instalacje multimedialne.

Na wernisaż zapraszamy w czwartek, 20 stycznia, o godz. 18.00*

(*z uwagi na sytuację pandemiczną oraz wprowadzane czasowo obostrzenia krajowe i zagraniczne, termin ten może ulec zmianie)

 

z materiałów kuratorskich:

Symularis to przestrzeń sztuki, to osobliwość topologiczna czasoprzestrzeni mogąca być rodzajem „skrótu” lub pomostu czasoprzestrzennego (wormhole) (tunel Einsteina-Rosena), prowadzącego poza horyzont zdarzeń do rzeczywistości równoległych. Dzieła wchodzą ze sobą w dialog tworzą przestrzeń pulsujących, wzajemnych symulacji.Istotą nie jest pojedynczy akt kreacji artysty, lecz łańcuchy zdarzeń zachodzących w pętli efemerycznych reorientacji pomiędzy nimi.

Symularis to teza wizualna, lub szerzej sensoryczna, której logos zawiązuje się pomiędzy dziełami, ukryty podobnie jak inteligencja Solaris Stanisława Lema, w cytoplazmatycznym oceanie pokrywającym całą powierzchnie planety.W swoim tekście „Obrazy nomadyczne i postobrazy” Ryszard Kluszczyński, przytacza interesującą tezę Baudrillarda: „Media cyfrowe, pośród swoich licznych atrybutów, posiadają także cechę generatywności. W wypadku, kiedy ujawni się ona jako właściwość w danej sytuacji dominująca, wykonany cyfrowy obraz, przestaje odwoływać się do rzeczywistości wobec niego zewnętrznej oferując w zamian wyłącznie siebie, co oznacza zastąpienie przedstawienia przez prezentację. Obraz przybiera wówczas postać określaną przez Jeana Baudrillarda mianem symulakrum, czy też – jak nazywał to z kolei Woody Vasułka – staje się cyfrowym przedmiotem”. Pojęcia generatywności i symulakrum mają moim zdaniem swoje uzasadnienie również w odniesieniu do sztuki analogowej, a więc sztuki w całości, gdyż niezależnie od medium dzieła, często przekraczają granice mimesis, generując swoją własną rzeczywistość.

Koncepcją wystawy jest dialog i generatywność pomiędzy dziełami bez utraty ich autonomiczności. Zatem nie pojedyncze dzieła sztuki, lecz całą wystawę doświadczyć będzie można jako symulakrum, topologiczną osobliwość ukrytą w przestrzeniach wystaw.

Artyści biorący udział w wystawie:

Filip Gajewski/Dominika Jaenel – Polska

Patricija Gilyte – Litwa

Florencia S.M. Bruck/Javier Krasuk/Harro Schmidt/Argentyna/Niemcy

Ewa Czerwińska–Romanowska – PL – Szczecin

Tomasz Wendland – PL – Poznań

Arkadiusz Marcinkowski – Pl – Poznań

Tetsuo Yamashige _ Japonia

Jan Drozd – Czechy

Marek Sibinský – Czechy

Andrea Uváčiková – Czechy

Zbyněk Janáček – Czechy

Virág Dér – Węgry

Károly Elekes  – Węgry

Ferenc Bartus  – Węgry

Zoltán Sebestyén  – Węgry

Botond Bíró  – Węgry

Raman Traciuk – Białoruś

Igor Benca – Słowacja

Patrik Ševčík – Słowacja

Róbert Makar – Słowacja

SM Rk+ Group – PL Gdańsk

 

Kuratorzy:

Tomasz Wendland

Filip Gajewski

 

Kolejne Edycje Projektu SYMULARIS:

 2019

Symularis 1 – Boxes Museum Foshan Chiny

Symularis 2 – Souht Sour Water / Perforamnce and Media Art Festival

Tajpej – Tajwan

2021

Symularis 3 – Polski Teatr Tańca w Poznaniu – Polska

2022

Symularis 4 – Elektrownia – Galeria Sztuki Współczesnej w Czeladzi –

Polska

Symularis 5 – Ostrava – Czechy

Symularis 6 – FX Galeria – Bańska Bystrica – Słowacja