SYMULARIS – interdyscyplinarna międzynarodowa wystawa zbiorowa

Od 20 do 30 stycznia br. w GSW Elektrownia będzie można oglądać międzynarodową wystawę zbiorową SYMULARIS z udziałem artystów z Polski, Niemiec, Węgier, Białorusi, Argentyny, Japonii, Słowacji i Czech. W przestrzeni Galerii zaprezentowane zostaną instalacje świetlne, projekty z obszaru druku cyfrowego, malarstwo strukturalne, projekcje i instalacje multimedialne. Na wernisaż zapraszamy w czwartek, 20 stycznia, o godz. 18.00* (*z uwagi na sytuację pandemiczną oraz wprowadzane czasowo obostrzenia krajowe i zagraniczne, termin ten może ulec zmianie)   z materiałów kuratorskich: Symularis to przestrzeń sztuki, to osobliwość topologiczna czasoprzestrzeni mogąca być rodzajem „skrótu” lub pomostu czasoprzestrzennego (wormhole) (tunel Einsteina-Rosena), prowadzącego poza horyzont zdarzeń do rzeczywistości równoległych. Dzieła wchodzą ze sobą w dialog tworzą przestrzeń pulsujących, wzajemnych symulacji.Istotą nie jest pojedynczy akt kreacji artysty, lecz łańcuchy zdarzeń zachodzących w pętli efemerycznych reorientacji pomiędzy nimi. Symularis to teza wizualna, lub szerzej sensoryczna, której logos zawiązuje się pomiędzy dziełami, ukryty podobnie jak inteligencja Solaris Stanisława Lema, w cytoplazmatycznym oceanie pokrywającym całą powierzchnie planety.W swoim tekście „Obrazy nomadyczne i postobrazy” Ryszard Kluszczyński, przytacza interesującą tezę Baudrillarda: „Media cyfrowe, pośród swoich licznych atrybutów, posiadają także cechę generatywności. W wypadku, kiedy ujawni się ona jako właściwość w danej sytuacji dominująca, wykonany cyfrowy obraz, przestaje odwoływać się do rzeczywistości wobec niego zewnętrznej oferując w zamian wyłącznie siebie, co oznacza zastąpienie przedstawienia przez prezentację. Obraz przybiera wówczas postać określaną przez Jeana Baudrillarda mianem symulakrum, czy też – jak nazywał to z kolei Woody Vasułka – staje się cyfrowym przedmiotem”. Pojęcia generatywności i symulakrum mają moim zdaniem swoje uzasadnienie również w odniesieniu do sztuki analogowej, a więc sztuki w całości, gdyż niezależnie od medium dzieła, często przekraczają granice mimesis, generując swoją własną rzeczywistość. Koncepcją wystawy jest dialog i generatywność pomiędzy dziełami bez utraty ich autonomiczności. Zatem nie pojedyncze dzieła sztuki, lecz całą wystawę doświadczyć będzie można jako symulakrum, topologiczną osobliwość ukrytą w przestrzeniach wystaw. Artyści biorący udział w wystawie: Filip Gajewski/Dominika Jaenel – Polska Patricija Gilyte – Litwa Florencia S.M. Bruck/Javier Krasuk/Harro Schmidt/Argentyna/Niemcy Ewa Czerwińska–Romanowska – PL – Szczecin Tomasz Wendland – PL – Poznań Arkadiusz Marcinkowski – Pl – Poznań Tetsuo Yamashige _ Japonia Jan Drozd – Czechy Marek Sibinský – Czechy Andrea Uváčiková – Czechy Zbyněk Janáček – Czechy Virág Dér – Węgry Károly Elekes  – Węgry Ferenc Bartus  – Węgry Zoltán Sebestyén  – Węgry Botond Bíró  – Węgry Raman Traciuk – Białoruś Igor Benca – Słowacja Patrik Ševčík – Słowacja Róbert Makar – Słowacja SM Rk+ Group – PL Gdańsk   Kuratorzy: Tomasz Wendland Filip Gajewski   Kolejne Edycje Projektu SYMULARIS:  2019 Symularis 1 – Boxes Museum Foshan Chiny Symularis 2 – Souht Sour Water / Perforamnce and Media Art Festival Tajpej – Tajwan 2021 Symularis 3 – Polski Teatr Tańca w Poznaniu – Polska 2022 Symularis 4 – Elektrownia – Galeria Sztuki Współczesnej w Czeladzi – Polska Symularis 5 – Ostrava – Czechy Symularis 6 – FX Galeria – Bańska Bystrica – Słowacja